No spang!

Hai allemaal :)

Daar ben ik weer! Het is alweer een maand geleden dat ik mijn vorige blog schreef, veel te lang geleden eigenlijk! Hier zeggen ze no spang, (rustig aan, wat vandaag niet komt, dat komt morgen wel) vandaar de titel en nu pas weer een blog :p

In mijn vorige blog vertelde ik dat ik was begonnen met Salsa dansen, nu we weer een maand verder zijn heb ik natuurlijk mijn Salsa certificaat gehaald! :) Jaja, ik kan jullie straks allemaal leren salsa dansen, haha!

Zoals de meesten van jullie waarschijnlijk al mee hebben gekregen, hebben drie huisgenootjes een paar weken geleden een ongeluk gehad. Dit was voor iedereen in huis best wel zwaar, maar gelukkig hebben we allemaal veel steun aan elkaar gehad. Ik ga er niet teveel meer over uitweiden, omdat het met alle drie de huisgenoten naar omstandigheden goed gaat :)
Eén huisgenootje moest in dezelfde week terug naar Nederland om zich daar te laten opereren. Gelukkig komt ze aanstaande donderdag weer terug naar Suriname! Daar zijn we allemaal heel blij mee :) Helaas vergoed de verzekering helemaal niets. Zoals de meesten wel op facebook hebben gezien, hebben we afgelopen vrijdag een feest voor haar georganiseerd om geld in te zamelen voor haar vliegticket, zodat ze als ze terug is zonder geldzorgen haar avontuur af kan maken. Het feest was een succes, we hebben 391 euro opgehaald!! Ik ben trots op ons allemaal!
Ons huisgenootje die hier in het ziekenhuis lag, is afgelopen zaterdag terug gevlogen naar Nederland om daar verder te herstellen.

Natuurlijk hebben we ook veel leuke dingen meegemaakt. We zijn veel uit eten geweest, naar verschillende lekkere restaurantjes. Vorige week heb ik voor het eerst hier Sushi gegeten, dat was echt goddelijk! Het was een typisch Japans restaurant, want we zaten op de grond. De sushi werd vers voor ons gemaakt. Naast onze tafel stonden de koks de sushi te bereiden. Afgelopen zaterdag hebben we gegeten bij het pannenkoekenhuis, wat ook heel lekker was :)

Het paasweekend ben ik 4 dagen op trip geweest naar Blanche Marie. We vertrokken vrijdagochtend om 9 uur met busjes. Deze rit was niet fijn, want we hebben alleen maar over hobbelwegen gereden, 4 uur lang!! Gelukkig wel met tussenstops, anders was ik gek geworden denk ik :p
Na 4 uur te hebben gereden kwamen we aan bij een inheems dorpje: Witagron. Dit is een klein dorpje in het binnenland. Hier hebben we eerst wat gegeten. Daarna mochten we gaan zwemmen in de rivier en bijkomen van de helse busrit. Aan het eind van de middag hingen we onze hangmatten op. Dit was nog spannend, want we waren met een grote groep en hadden een klein hutje. We zeiden allemaal tegen elkaar: 'Die hangmatten passen hier nooit allemaal' Er kwamen twee jongens uit het dorp ons helpen met het ophangen van de hangmatten. Ze hadden er een mooi kunstwerk van gemaakt, alles hing kriskras door elkaar haha. 's avonds hadden we een feestje met de bewoners van het dorp. De volgende ochtend mochten we ons douchen in de rivier. Dit was best wel vies, want een paar bewoners van het dorp waren vissen aan het vangen en vervolgens aan het schoonmaken voor het avondeten. Alle ingewanden gooiden ze terug in de rivier. Hier moesten wij ons daarna nog in douchen, ieeh! Ik ben er 5 minuten in geweest, toen was ik er wel klaar mee :p
Om 10 uur vertrokken we weer met de busjes richting Blanche Marie. Dit was opnieuw een helse tocht over alleen maar hobbelwegen. Aangekomen op Blanche Marie zagen we een prachtig uitzicht, dus de busrit was het wel waard :) We hebben lekker gechilld, gezwommen, hangmatten opgehangen en gegeten. De volgende ochtend gingen we naar de moederval van Blanche Marie, een hele mooie waterval waar we heerlijk in gezwommen hebben :) 's middags gingen we met een bootje naar nog een waterval, de Eldoradoval. We werden afgezet aan de rand van een bos. Toen zei de gids: 'ik ga even de rest van de groep ophalen'. Daar stonden we dan, geen idee waar we naar toe moesten, want er was geen bospaadje. Dus we gingen maar af op het geluid van de waterval :p
Gelukkig vonden we hem snel! Het water van deze waterval stond heel laag, dus hij was minder mooi dan de moederval van Blanche Marie.
Hierna gingen we nog paintballen. Naja de rest van de groep haha. Ik wilde niet mee doen, omdat ik weet dat het pijn doet :p Er waren er veel met blauwe plekken, dus ik was blij dat ik niet mee deed haha!
's avonds hebben we nog lekker met z'n allen bij een kampvuurtje gezeten. Toen was de laatste dag alweer aangebroken en deze stond in het teken van de hele weg in één keer terug rijden, mi gado! (mijn god).
's avonds was ik he-le-maal kapot en ik had last van al mijn spieren. Gelukkig was het een super leuke en mooie trip, dus ik had het niet willen missen:)

Afgelopen week heb ik hier voor het eerst paard gereden (ik mis het toch wel een beetje). Ik had een leuk vosje waar ik op mocht rijden. Ze kent nog niet zoveel, waardoor ik erg moest wennen en de volgende dag ook ontzettende spierpijn had haha! Komende week ga ik weer paardrijden :)

Op 8 april begon hier in Paramaribo de wandelmars. Dit is een avondvierdaagse waar ze een ontzettend spektakel van maken, het lijkt wel carnaval. Alle straten werden telkens afgezet, waardoor het moeilijk was om met de taxi ergens te komen. Toen we zaterdag bij het pannenkoekenhuis gingen eten, kwam toevallig daar de wandelmars langs, heel leuk! :)
Ik besef me nu ineens dat ik al bijna op de helft ben en over 2,5 maand alweer thuis ben! De tijd gaat echt super snel! In juni komt mijn lieve Rogier drie weken bij mij, waar ik ontzettend naar uit kijk :) Daarna is het al snel tijd om naar huis te gaan, want dan ben ik hier nog maar twee weken!

Ohja ik loop ook nog stage hier, helemaal niet aan gedacht :p
Tot nu toe is er nog niet veel veranderd op stage, maar vanaf volgende week ga ik twee dagen in de week ergens anders stage lopen: bij het Christoforus internaat. Dit is een internaat waar jongeren uit het binnenland wonen en deze jongeren zijn naar de stad gekomen om hier te studeren. Deze jongeren hebben een achterstand op sociaal gebied, op cognitief gebied enz. Ik hoop dat ik deze jongeren hierin mag gaan begeleiden en dat ik wat meer te doen heb.

Nou, dit was zo ongeveer wat ik de afgelopen maand heb meegemaakt.

Dikke brasa en tot snel! xxxxxxxxx